CIENTISTAS
ENCONTRAM INDÍCIOS DE EXISTÊNCIA DE UMA IMENSA RESERVA DE ÁGUA NO CENTRO DA
TERRA // SCIENCISTOJ TROVAS INDICOJN PRI LA EKZISTO
DE ENORMA REZERVEJO DE AKVO ENE DE LA TERGLOBO
24-03-2014
A
notícia parece ter saído diretamente de Viagem ao Centro da Terra, o famoso
romance de Júlio Verne.
Uma
equipe de pesquisadores da Universidade de Alberta, no Canadá, afirma ter
provas da existência de uma extensa reserva de água na crosta da Terra, a
quase 600 quilômetros de profundidade. Segundo as estimativas, o reservatório
pode conter o volume de água equivalente a todos os oceanos do planeta
somados.
A
indicação desse imenso manancial está no pequeno pedaço de um mineral chamado
ringwoodita, produzido por pressões extremas como a encontrada no local do reservatório.
Há muito que os cientistas estudam as propriedades do mineral, que poderia
ajudar a dissipar as dúvidas sobre o conteúdo da reserva: trata-se de água
doce ou a zona seria totalmente seca?
Em
2008, geólogos encontraram uma minúscula pedra no leito de um rio em Mato
Grosso, conhecida como diamante marrom. Sem valor comercial nenhum, a
pedrinha de 3 milímetros é de importância vital para cientistas do mundo
inteiro. Depois de diversos exames, sua identidade foi comprovada:
ringwoodita.
A
teoria dos especialistas é que o mineral foi expelido por uma erupção
vulcânica, acompanhando por uma torrente de kimberlita, rocha produzida a 450
quilômetros de profundidade da Terra.
|
Ŝajnas, ke tiu novaĵo
venis rekte el "Vojaĝo al la Centro de la Tero", la fama
romano de Jules Verne.
Skipo
de esploristoj el la Universitato de Alberto, en Kanado, asertis, ke ili
havas pruvojn pri la ekzisto de vastega akvejo sub la krusto de la Tero,
preskaŭ 600 metrojn sube.
Laŭ la
taksadoj, tiu rezervejo povas enteni akvovolumenon ekvivalentan al la sumo de
ĉiuj oceanoj de la planedo.
La
indikaĵo pri tiu grandega provizejo estas en malgranda
peco de mineralo nomata ringŭodito, produktita per ekstremaj premaĵoj,
kiel tiu trovita ĉe la loko de la rezervejo.
De longe
la sciencistoj studas la proprecojn de tiu mineralo, kiu povas helpi forigi
la dubojn pri la enhavo de la subrezervejo: ĉu temas pri sensala akvo, aŭ ĉu
tiu zono estas tute seka?
En
2008 geologoj trovis malgrandegan ŝtonon en la fundo de rivero en Mato-Groso,
konata kiel bruna diamanto. Sen ia ajn komerca valoro, tiu ŝtoneto,
tri milimetrojn longa, estas treege grava por sciencistoj de la tuta mondo.
Post pluraj ekzamenoj, oni konstatis, ke ĝi estas ringŭodito.
La
teorio de la fakuloj estas, ke la mineralo estis elĵetita
de vulkana erupcio, kune kun torento da kimberlitoj – petroj produktitaj en la
profundo de 450 kilometroj ene de la Tero.
|
FONTO:
