1. La kongresa temo iĝos pli diskutata post la ĉefprelego, ĉu?
Kvazaŭ semo en printempa tero, la ĉefprelego plantis pensojn
kiuj nun burĝonas en ĉies mensoj, kreskante al arbaro da ideoj kaj fruktodonaj diskutoj.
2. Kie sidas la registritaj volontuloj en la inaŭgura
salono?
Similaj al steloj en nokta ĉielo, niaj volontuloj briletas
ĉe la flankaj vicoj, ĉiam pretaj ekflugi helpe tra la salono kun siaj flavaj
koltukaj flugiloj.
3. La novajn kongresajn insignojn oni uzu respekte kaj
fiere, ĉu vi konsentas?
Sur nia brusto dancas ne nur metalo kaj koloro, sed la tuta
historio de nia movado. Ĉiu insigno portas koron de espero, brilante kiel
lumturo de nia identeco.
4. Ĉu prezentos la venonta preleganto la kongresan ĉeftemon?
El la fontoj de lia sperto, riveretos nova kompreno pri la
temo. Lia voĉo estos ponto, trans kiun niaj pensoj promenos al novaj
horizontoj.
5. La kongresejon kaj la plaĝojn oni ligigas per senpaga
buso, ĉu ne? Aŭ ne necesas?
Kiel verda serpento tra la urba ĝangalo, nia buso
serpentumas inter la kongreseja monto kaj la mara spegulo. Kvazaŭ magia
tapiŝo, ĝi kondukas nin senpage tra la urba pejzaĝo.
Nenhum comentário:
Postar um comentário