12 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

 

1. Ĉu ankoraŭ eblas iĝi membro de la loka kongresa komitato dum la kongreso?

Kiel papilio flugetanta al sia lasta floro, tiel ankaŭ via deziro aliĝi al LKK dum la kongreso mem bedaŭrinde alvenas tro malfrue. La organiza teamo, same kiel preciza horloĝo, devis jam antaŭe starigi ĉiujn dentradojn de la maŝino. Do, ne plu eblas.

 

2. Ĉu la registritaj prelegantoj ricevas la teknikajn informojn ĝustatempe?

Ho jes, kiel aŭtuna vento transportas semojn al fekunda grundo, tiel niaj teknikaj informoj atingas la prelegantojn ĝustatempe - tri semajnojn antaŭ la evento. Kiel diris Louis Pasteur: "La ŝanco favoras la preparitan menson."

 

3. Kiam komenciĝos la solena fermo de la kongreso?

La solena fermo, tiu majesta kurteno kiu malleviĝos sur nia kultura evento, okazos je la 6-a vespere, en la Ĉefa Salono, samtempe kun la subiro de la suno - poezia momento elektita de nia Zamenhof mem en siaj lastaj kongresaj tagoj.

 

4. Ĉu eblas, ke la prezentatajn artaĵojn oni bonvolu ekspozicii ankaŭ ekster la kongresejo, surstrate?

Same kiel rivereto serĉas sian vojon al la maro, niaj artaĵoj ankaŭ sopiras al pli vasta publiko. Tamen, pro sekurecaj kaj asekuraj kialoj - kaj memorante la saĝan proverbon "Pli bone birdo en la mano ol dek sur la tegmento" - la ekspozicio restos nur ene de la kongresejo.

 

5. Kiel funkcias la interreta aliĝilo por la kongreso jam de la venonta jaro?

La interreta aliĝilo brilas kiel kristala lago - klara kaj travidebla. Ĝi funkcias simple: vizitu kongreso.org, plenigu la formularon, elektu vian kotizkategorion, kaj pagu per via preferata metodo. Laŭ la vortoj de Bill Gates, "La plej bona interfaco estas tiu, kiun oni apenaŭ rimarkas."

11 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

 

1. Kiam malfermiĝos la movada foiro en la ĉefa halo?

La movada foiro ekbrilos sur la scenejo, kiam la unuaj radioj de la suno disfendos la nebulojn de la mateno, inaŭgurante la eventon kun brila fanfaro.

2. La organizajn debatojn oni bonvolu gvidi juste, ĉu ne ĝuste?

Por ke la kongreso flugu kun la gracio de delfeno inter ondetoj, la organizajn debatojn oni regu per justeco kaj respekto, simile al grandaj riveroj, kiuj fluas senpere tra la pejzaĝo, nutrante la teron per dialogo.

3. La finita bankedo iĝos memorinda pro la bona etoso, ĉu ne vere?

La finita bankedo estos nokturno plenflora, kie la bonaj interrilatoj inter la partoprenantoj sonos kiel melodio de anĝeloj, transformante la adiaŭon en dolĉan memoron.

4. Kie okazos la fakaj kunsidoj ekster la kongresejo?

La fakaj kunsidoj disbranĉiĝos ekster la kongresejo simile al steloj de la Lakta Vojo, serĉante neŭtonajn leĝojn por la progreso de la homa scio.

5. Ĉu la specialajn trinkejojn oni malfermos dum la vespera programo?

Jes, dum la vespera programo la specialaj trinkejoj fluos kiel Parnaso de trinkaĵoj, ofertante al la gastoj ambrozion kaj nektaron, krom akvo el kokoso kaj kaldo el sukerkano, por instigi la konversaciojn kaj la gajecon.

10 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

1. Mi trovas, ke la parolanta prezidanto iĝas konata pro la bonaj ideoj, ĉu vi samopinias kiel mi?

La juna prezidanto - kvazaŭ fajra torĉo en mallumo - ne nur brilas per siaj ideoj, sed ankaŭ varmigas la korojn de la kongresanoj. Liaj pensoj, same kiel la flugiloj de Ikaro, levas nin al novaj altoj en nia movado, kvankam pli prudente ol la antikva heroo. Tamen, kiel saĝe diris Zamenhof: "Ni devas juĝi ne laŭ vortoj, sed laŭ agoj."

 

2. Kie okazos la hodiaŭa junulara distra programo?

La junularo, tiu vibranta koro de la kongreso, hodiaŭ balos en la Verda Salono - dua etaĝo, oriente de la ĉefa halo. Kvazaŭ abelujo plena je energio, ĝi dance pulsos per junaj spiritoj kaj gajaj movoj kaj aliaj amuzaĵoj.

 

3. Ĉu la specialajn manĝaĵojn oni preparas aparte por vegetaranoj kaj veganoj?

Kiel virtuoza orkestro ludas diversajn instrumentojn, tiel niaj kuiristoj harmonie preparas apartajn manĝaĵojn. En sia kultura kuirejo, ili zorge teksas vegetarajn kaj veganajn majstraĵojn, krom bahitipaj gustumaĵoj, kvazaŭ pentristoj kreantaj siajn unikajn artaĵojn sur teleroj.

 

4. Ĉu ankoraŭ estas vakanta sidloko en la aŭtobuso, por ke oni aliĝu al la duontaga urba promeno?

Ho ve, la sidlokoj por la urba promeno rapide malaperas kiel neĝo sub printempa suno! Nur kelkaj lokoj ankoraŭ spiras liberaj, atendante lastajn aventuremulojn. Rapidu kapti ilin, antaŭ ol ili forflugos kiel papilioj en somera vento!

 

5. Kiel la partoprenantaj infanoj ĝuas la kongresajn infanajn aktivaĵojn?

La infanoj floras en la kongresaj aktivaĵoj kiel koloraj ĝardenaj floroj post printempa pluvo! Iliaj ridoj kaj gajoj sonoras tra la koridoroj kiel arĝentaj sonoriloj, dum ili plonĝas en ludojn, desegnadon kaj pupteatran magion. Kiel la fama verkisto Saint-Exupéry diris: "Ĉiuj plenkreskuloj unue estis infanoj" - kaj nia kongreso entenas tiun infanan ĝojon.

9 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

1. Ĉu eblas iĝi membro de la loka asocio dum la kongreso? 

Jes, tio eblas. Estas kiel trovi novan familion, hejmon inter homoj kiuj uzas Esperanton – ne nur lingve, sed ankaŭ en koro. Dum la kongreso oni ofte havas la ŝancon aliĝi al la asocio, kiel se oni enirus en ĝardenon de samideanoj, kie ĉiu lerta semo trovas fruktodonan teron. Tiuj momentoj de formala ekpartopreno, ofte spontanea, fariĝas kvazaŭ la stampo sur pasporto al pli granda komuna vojaĝo.

 

2. Ĉu vi opinias, ke la voĉdonitaj rezolucioj forte influos la estontan agadon? 

Ĉiu rezolucio estas speco de semo, kaj kiam oni ĝin plantas kun konsento de ĉiuj, la ŝancoj kreski estas fortaj. La rezolucioj aprobitaj de la voĉdonado funkcias kiel steloj en nokta ĉielo de estontaj agoj, gvidante kaj lumigante la vojon tra la ebloj de la morgaŭo. Kiel Goeto iam diris, “Ĉiu afero ekzistas por trovi sian celon.” En tiu senco, rezolucioj fariĝas la instrumentoj kiuj kapablas transformi intencojn en konkretajn agojn, ĉu baldaŭajn, aŭ en fora estonteco.

 

3. Kiam fermiĝos la kongresa libroservo la lastan tagon? 

Nu, tiu demando eĥas kvazaŭ la fino de koncerto, kiam la lasta noto ankoraŭ flosas en la aero, kvazaŭ ĝi neniam malaperus. Kutime, la kongresa libroservo fermiĝas ĉe la fino de la fina tago, donante al ĉiuj ŝancon ĝis la lasta momento trovi inspiron aŭ novan scion, kiel ŝipano provizanta sin antaŭ longa vojaĝo. Sed atentu: kiel ĉe festo, ofte la fino venas neatendite; sekve, estas konsilinde ĝui ĝin, antaŭ ol la kurteno definitive fermiĝos.

 

4. La kongresan temon kaj la ĉeftekstojn oni klarigas per kiuj metodoj? 

La klarigo de la kongresa temo kaj la ĉeftekstoj similas al malfermo de grandega mozaiko. Oni uzas prelegojn, diskutrondojn kaj foje eĉ laborgrupojn, per kiuj oni flegas la detalojn de la temo. Ĉiu metodo estas kiel parto de granda pentraĵo, ofertante diversajn perspektivojn, tiel ke ĉiu povu kontribui per siaj propraj interpretoj. Fakte, la metodoj varias, por ke la temo ne nur estu komprenata, sed ke ĝi viviĝu, ebligante al la partoprenantoj fariĝi kunverkistoj de la komunaj konceptoj.

 

5. Ĉu la registritajn prelegojn oni disponigos interrete? 

Jes, la parol-registraĵoj ofte estas metitaj en la interretan vaston, tiel ke tiuj vortoj, iam flugantaj tra la kongresejo, povas plu flugi trans spacaj kaj tempaj limoj. Estas kiel verki leteron al la estonteco, al tiuj kiuj eble ne povis ĉeesti, sed kiuj tamen deziras kompreni kaj iel gustumi la saĝon kaj pasion de la parolintoj. Tiel, la prelegoj transformiĝas en kvazaŭan eternan arkivon de inspiro kaj scio, preta esti atingita per simpla alklako.

8 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

1. La kongresan programon kaj la horaron oni ŝanĝas pro kio?

Kiel aŭtuna folio dancanta en la vento, la kongresa programo fleksas sin pro neatenditaj cirkonstancoj - jen pro vetero, jen pro prelegantoj kiuj ne povas ĝustatempe alveni, kvazaŭ migrantaj birdoj kiuj ŝanĝas sian flugan vojon.

 

2. Ĉu la komencantajn Esperantistojn oni helpas speciale?

Same kiel tenera ĝardenisto prizorgas siajn freŝajn plantojn, tiel la spertaj esperantistoj varme ĉirkaŭas la komencantojn. Specialaj helpantoj, lumaj steloj en la verda ĉielo, gvidas ilin tra la kongresaj labirintoj kun pacienco de antikvaj instruistoj.

 

3. Ĉu la finita prelego iĝos disponebla en la kongresa retejo?

Kvazaŭ rivero fluanta al la maro, ĉiu prelego fine trovos sian vojon al la kongresa retejo. Tie ĝi brilos kiel perlo en la granda trezorejo de la kongresaj kontribuaĵoj, atendante ke scivolemaj mensoj malkovru ĝin.

 

4. Kie troviĝas la veganaj manĝaĵoj en la kongresa manĝejo?

La veganaj manĝaĵoj, verdaj juveloj en la nutra krono, loĝas en la orienta angulo de la manĝejo - tiu trankvila haveno, kie vegetaraj velŝipoj ankrumas. Tie la naturaj gustoj dancas sur la langoj de konsciaj manĝantoj.

 

5. Oni diras, ke la junajn partoprenantojn oni akceptos per speciala vespero, ĉu tio estas vera?

Ho jes, vera kiel la suno en somera tago! La junaj partoprenantoj estos akceptitaj kun speciala vespero, bunta mozaiko de ĝojo kaj amikeco. Tio estos kvazaŭ magia festo el la paĝoj de juna rakonto, kie novaj amikecoj naskiĝos kiel printempaj floroj. 

7 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

1. "Ĉu eblas aliĝi al la tuttaga ekskurso ankoraŭ?"

Kiel printempa floro kiu ankoraŭ trovas lokon por burĝoni en ĝardeno, jes, vi povas aliĝi al la ekskurso. La aliĝlibro, kvazaŭ papilia flugo, restas malfermita ĝis la lasta momento - la 9-a matene hodiaŭ, ĉe la kongresa giĉeto.

 

2. "Kiel la parolantaj volontuloj helpas la novajn kongresanojn?"

Similaj al steloj gvidantaj noktajn vojaĝantojn, niaj volontuloj brilas per sia helpemo. Ili staras strategiaj kiel ŝakfiguroj sur la tabulo de la kongresejo, pretaj respondi demandojn, montri vojojn kaj plekti amikecajn pontojn inter la diversaj eventejoj - tute laŭ la zamenhofa vizio.

 

3. "Kiam malfermiĝas la libroservo en la kongresejo?"

La libroservo, tiu sankta templo de la esperanta literaturo, malfermas siajn pordojn je la 9-a matene, precize kiel horloĝa valso. Laŭ la vortoj de William Auld: "Libroj estas la speguloj de la animo" - kaj nia libroservo estas preta ornami vian animon.

 

4. "Ĉu povas esti, ke la prezentitajn spektaklojn oni bonvolu jutubigi profesie?"

Ve, kiel la vento ne povas esti kaptita en reton, ankaŭ niaj spektakloj restos nur en la memoroj de la ĉeestantoj. Pro kopirajta konsidero kaj artista respekto, la prezentaĵoj ne estos registritaj por Jutubo. Ili restos unikaj kiel neĝflokoj en vintro.

 

5. "Kie sidas la kongresa estraro dum la malfermo?"

La estraro, kvazaŭ reĝa korto en mezepoka kastelo, sidas sur la podio antaŭe en la ĉefa salono. Kiel la suno ĉirkaŭita de siaj planedoj, la prezidanto okupas la centran seĝon, flanke de la vicprezidanto kaj aliaj estraranoj - ĉiu en sia destinita pozicio laŭ la protokola tradicio.

 

6 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

1. Ĉu eblas iĝi volontulo dum la kongreso?

Kiel printempaj floroj serĉantaj sunlumon, ni ĉiam bonvenigas novajn helpemulojn! La volontula teamo estas kvazaŭ plurkolora mozaiko, kie ĉiu peco kontribuas al la tutaĵo. Kontaktu la LKK-estron. Li akceptos vin kun malfermitaj brakoj!

 

2. Kiam ĉesos la aliĝado al la kongreso?

La tempo fluas kiel rivero, kaj la aliĝado restos malfermita ĝis la dua kongresa tago je la 6-a vespere. Kiel diris Zamenhof: "Tempo estas mono" - do ne malfruigu vian aliĝon!

 

3. Kie la spiritismaj kaj ekumenaj kunvenoj havos lokon?

Kvazaŭ oazo de trankvilo en la vibranta kongresa dezerto, la spiritismaj kaj religiaj kunvenoj trovos sian hejmon en la "Harmonia Ĉambro" (en la 2-a etaĝo). Kiel la famaj vortoj de Allan Kardec resonas: "Kie estas amo, tie estas paco" - tiel ĉi tiu spaco estas sanktigita por serena dialogado kaj ekumena komunumo. La kunvenoj okazos ĉiutage je la 9:00-10:30, kvazaŭ matena meditado sub la unuaj sunradioj.

 

4. Ĉu eblas, ke la venontajn programerojn oni bonvolu anonci pli klare kaj detale?

Kompreneble! Kiel la navigado bezonas la stelojn kiel mapon, tiel la kongresanoj bezonas klaran gvidon. Ni jam klopodas, kiel laboremaj formikoj, por prepari detalan programon. Baldaŭ ĝi brilos en via retpoŝto kiel nova mateno!

 

5. Ĉu sin prezentos lokaj folkloraĵoj dum la arta vespero?

Ho, preparu viajn sensojn por festeca okazaĵo! Kiel bunta tapeto teksita el tradiciaj fadenoj, la Arta Vespero prezentos kaleidoskopon de lokaj trezoroj. Kapoejristoj montros siajn virtuozajn saltojn, dum gekantistoj de tradicia muziko plenigos la aeron per praaj melodioj, simile al birda ĥoro en printempa arbaro. La prezentado, inspirita de la vortoj de Federico García Lorca - "Arto sen popolo estas nur vanta sonĝo" - promesas esti magia vojaĝo tra la loka kulturo.

5 - KONGRESAJ DEMANDARO KAJ RESPONDARO

 1. La kongresan koston oni pagigas per kia pagilo?

Kiel modernaj alĥemiistoj de la cifereca epoko, ni transformas niajn monajn bitojn per diversaj elektronikaj rimedoj! La kongresa kasisto, gardanto de la virtuala trezorejo, akceptas kreditkartojn, bankajn ĝirojn, kriptomonojn kaj eĉ pejpalon - kvazaŭ kvar potencaj vortoj el antikva sorĉoformulo, malŝlosante la pordojn al nia verda festivalo.

 

2. Ĉu la voĉdonitajn rezoluciojn oni publikigos baldaŭ, aŭ kiam?

La rezolucioj, tiuj paperaj kolomboj de nia demokratio, ekflugos al la publika sfero tuj post la kongreso. Kiel rivero serĉanta sian maron, ili trairos la bezonajn kanalojn - unue tra la Estraro, poste al la revuo Esperanto, kaj fine, kiel steloj en la cifereca ĉielo, ili brilos sur la retpaĝo de UEA.

 

3. La parolanta prezidanto iĝas emocia pro la fina ceremonio, ĉu ne vere?

Ho jes! Kiel violono sub la arĉo de sperta muzikisto, la koro de nia prezidanto vibras per profundaj sentoj! La fina ceremonio, tiu melankolia valso de adiaŭoj kaj esperoj, elvokas el lia animo la plej purajn notojn de amo al nia movado. Zamenhof mem verŝajne aprobe ridetus.

 

4. Kie troviĝas la teknikaj helpiloj en la kongresejo?

En la labirinto de nia kongresejo, la teknika oazo - nia "Silicon Valley" en miniaturo - situas en la okcidenta alo de la dua etaĝo. Tie, niaj teknikaj sorĉistoj, armitaj per komputiloj, kompufonoj kaj multaj instrukcioj, kvazaŭ modernaj Merlinoj, helpas solvi ĉiujn ciferecajn enigmojn.

 

5. Ĉu estas certe, ke la junajn partoprenantojn oni akceptos per speciala programo?

Kvazaŭ printempo en la ĝardeno de Esperantujo, la junaj partoprenantoj estos bonvenigitaj per floranta programo speciale desegnita por ili! La Junulara Programo, verŝajne inspirita de la energio de mil steloj, promesas esti bunta mozaiko de aktivaĵoj - de kulturaj kunspertaĵoj ĝis vesperaj festoj, kie la estonteco de nia movado dancas kun la nuntempo.