1. Ĉu eblas iĝi membro de la loka asocio dum la kongreso?
Jes, tio eblas. Estas kiel trovi novan familion, hejmon inter
homoj kiuj uzas Esperanton – ne nur lingve, sed ankaŭ en koro. Dum la kongreso
oni ofte havas la ŝancon aliĝi al la asocio, kiel se oni enirus en ĝardenon de
samideanoj, kie ĉiu lerta semo trovas fruktodonan teron. Tiuj momentoj de formala ekpartopreno, ofte spontanea, fariĝas kvazaŭ la stampo sur pasporto al pli
granda komuna vojaĝo.
2. Ĉu vi opinias, ke la voĉdonitaj rezolucioj forte influos
la estontan agadon?
Ĉiu rezolucio estas speco de semo, kaj kiam oni ĝin plantas
kun konsento de ĉiuj, la ŝancoj kreski estas fortaj. La rezolucioj aprobitaj
de la voĉdonado funkcias kiel steloj en nokta ĉielo de estontaj agoj, gvidante
kaj lumigante la vojon tra la ebloj de la morgaŭo. Kiel Goeto iam diris, “Ĉiu
afero ekzistas por trovi sian celon.” En tiu senco, rezolucioj fariĝas la
instrumentoj kiuj kapablas transformi intencojn en konkretajn agojn, ĉu
baldaŭajn, aŭ en fora estonteco.
3. Kiam fermiĝos la kongresa libroservo la lastan tagon?
Nu, tiu demando eĥas kvazaŭ la fino de koncerto, kiam la
lasta noto ankoraŭ flosas en la aero, kvazaŭ ĝi neniam malaperus. Kutime, la
kongresa libroservo fermiĝas ĉe la fino de la fina tago, donante al ĉiuj ŝancon
ĝis la lasta momento trovi inspiron aŭ novan scion, kiel ŝipano provizanta sin
antaŭ longa vojaĝo. Sed atentu: kiel ĉe festo, ofte la fino venas neatendite;
sekve, estas konsilinde ĝui ĝin, antaŭ ol la kurteno definitive fermiĝos.
4. La kongresan temon kaj la ĉeftekstojn oni klarigas per
kiuj metodoj?
La klarigo de la kongresa temo kaj la ĉeftekstoj similas al
malfermo de grandega mozaiko. Oni uzas prelegojn, diskutrondojn kaj foje eĉ
laborgrupojn, per kiuj oni flegas la detalojn de la temo. Ĉiu metodo estas kiel
parto de granda pentraĵo, ofertante diversajn perspektivojn, tiel ke ĉiu povu
kontribui per siaj propraj interpretoj. Fakte, la metodoj varias, por ke la
temo ne nur estu komprenata, sed ke ĝi viviĝu, ebligante al la partoprenantoj
fariĝi kunverkistoj de la komunaj konceptoj.
5. Ĉu la registritajn prelegojn oni disponigos interrete?
Jes, la parol-registraĵoj ofte estas metitaj en la interretan
vaston, tiel ke tiuj vortoj, iam flugantaj tra la kongresejo, povas plu flugi
trans spacaj kaj tempaj limoj. Estas kiel verki leteron al la estonteco, al tiuj kiuj eble ne povis
ĉeesti, sed kiuj tamen deziras kompreni kaj iel gustumi la saĝon kaj pasion de la
parolintoj. Tiel, la prelegoj transformiĝas en kvazaŭan eternan arkivon de inspiro
kaj scio, preta esti atingita per simpla alklako.
Nenhum comentário:
Postar um comentário